ADAM ZAGAJEWSKI, poema ‘Merla’, en les veus d’ANNA BOU (català) i de MACIEJ MILKOWSKI (polonès). Del llibre TERRA DEL FOC

MERLA –

Una merla va seure a l’antena de TV,

cantava una cançó dolça de jazz.

¿De qui prens comiat?, vaig preguntar, ¿què lamentes?

Acomiado els que han marxat, digué, 

acomiado el dia (els seus ulls i pestanyes),

ploro una noia que va viure a Tràcia, 

no l’has poguda pas conèixer.

Em dol quan l’intens gebre mata el vímet,

ploro perquè s’escola tot, canvia

i torna, però mai amb la mateixa forma. 

Alegria i tristesa, orgull i desconsol 

a penes caben al meu coll estret,

per la metamorfosi radical que han sofert. 

Veig avançar el seguici fúnebre, cada vespre

igual, al fil de l’horitzó. Allí!

Tots hi van, els observo i en prenc comiat. 

Veig sables, mocadors, barrets, peus nus,

tinta, sang i canons. Van lents, es perden

en la boira riberenca, a la dreta.

En prenc comiat, com també de tu i la llum,

i saludo la nit, ja que la nit serveixo,

les negres sedes, les negres forces.

Traducció de XAVIER FARRÉ

==============================

KOS  

Na antenie TV siedział kos

i śpiewał jazzową, miękką piosenkę.

Kogo żegnasz? – spytałem – Co opłakujesz?

Żegnam tych, co odeszli, powiedział kos,

żegnam dzień (oczy i rzęsy tego dnia),

opłakuję pewną dziewczynę, która żyła w Tracji

– nie mogłeś jej znać.

Żal mi wikliny, którą zabije mróz.

Płaczę, bo wszystko przemija i przemienia się

i powraca, lecz nigdy w tej samej postaci.

Moje wąskie gardło ledwie mieści

smutek, rozpacz, radość i dumę

z powodu tak radykalnej metamorfozy.

Orszak żałobny przesuwa się przede mną

co wieczór tak samo, o tam, na nitce horyzontu.

Wszyscy tam idą, wszystkich oglądam i żegnam.

Widzę szable i kapelusze, chustki, bose stopy,

armaty, krew i atrament. Idą powoli

i znikają w nadrzecznej mgle, po prawej stronie.

Żegnam ich i ciebie i światło,

a potem witam noc, bo nocy służę,

czarnym jedwabiom, czarnym mocom.

Adam Zagajewski (Lwów, 1945 – Cracovia, 2021)

Ressenya de Xènia Dyakonova a LA LECTORA

Ressenya de Biel Mesquida a ARA-LLEGIM

Ressenya de Susanna Rafart a CARÀCTERS

Entrevista de Biel Mesquida a AVUI

Compra el llibre AQUÍ

(Quaderns Crema, 2004)